Kaalslag bij Wegener: 400 banen weg na overname door De Persgroep. Wegener is uitgever van onder meer regionale kranten als de Stentor, de Gelderlander, De Twentsche Courant Tubantia, het Eindhovens Dagblad, BN DeStem en PZC. “Ons startpunt is investeren in de redactionele kwaliteit, want dat is het bestaansrecht van onze merken. Daarnaast moeten we kijken hoe onze nieuwsproducten slimmer kunnen aansluiten op de veranderende consumentenbehoefte”, aldus Christian Van Thillo, topman van De Persgroep. Volgens Susan Duinhoven, bestuursvoorzitter van Wegener, levert het samenvoegen van de bedrijven voordelen op voor zowel lezers als adverteerders. Zij gaan “dikkere en afwisselendere” kranten krijgen en worden online “veel beter” bediend.
“Ik vraag me af of ik straks in mijn regionale krant hetzelfde lees als wat ik tien minuten eerder in mijn landelijk dagblad heb gelezen”, zegt media-ethicus Huub Evers over de overname van de regionale dagbladen van Wegener door De Persgroep. “In dat geval zeg ik vermoedelijk het abonnement van mijn regionale krant op”, vervolgt de oud-hoogleraar journalistieke kwaliteit.
De Persgroep is tevens uitgever van drie landelijke kranten. Daarmee dreigt verdere verschraling van het nieuwsaanbod en zelfs het einde van enkele regionale kranten. “Net zoals we dat hebben gezien bij het AD, toen die in 2005 de regionale dagbladen van Wegener in Den Haag, Rotterdam en Utrecht inlijfde. De lezers van die drie regionale kranten herkenden hun krant niet meer terug en zegden massaal hun abonnement op.” Critici zijn het er met elkaar wel over eens dat Wegener in betere handen is bij een “echt” krantenbedrijf als De Persgroep. De vorige eigenaar Mecom is immers een investeringsmaatschappij. Maar ook De Persgroep zal scherp sturen op het behalen van aanvaardbaar rendement.
Van Thillo gaat voor de consumentbehoefte. Susan Duinhoven van De Persgroep ligt een tipje van de sluiter op. Dikker, afwisselender met op zaterdag dikke bijlagen vol met “life-style” informatie. Dit deed mij denken aan mijn vorige blog over Overvloed en Onbehagen. Men gaat hier voor de overvloed want dat kan worden bereikt met schaalvergroting en digitalisering. Maar hoe zit het met het onbehagen? Is een goede regionale krant niet van groot belang voor de binding in een lokale samenleving? Dan gaat het niet alleen om de stukjes over de wedstrijden van de lokale voetbalclub of een leuke kerstmarkt in het wijkwinkelcentrum. Het gaat ook over de lokale democratie die de afgelopen decennia al zo enorm onder druk staat. Wat bindt ons nog? Wij maken ons als burgers grote zorgen om werk, zorg, eenzaamheid, enz. Een aanvankelijk verfoeid begrip als participatiesamenleving begint langzaamaan vorm te krijgen. Dan is het juist van groot belang om wat er binnen die samenleving speelt met elkaar te delen. En ja, een simpele krant al of niet digitaal speelt daarin een hele grote rol.
In het rapport “ ZORGEN OM LOKALE OPENBAARHEID: Veranderend medialandschap gevolgen voor de lokale democratie” http://iturl.nl/snswf schetst Pieter Nieuwenhuijsen een verschralend lokaal medialandschap. “Openbaarheid is een basisvoorwaarde voor een functionerende democratie. Media spelen hier als intermediair een vitale en onmisbare rol.” Zo luidt de eerste zin uit dit rapport. Juist de lokale democratie wordt zeer hard getroffen met het verschralen van de lokale media. Daar waar de kloof tussen volksvertegenwoordiging en burger al decennia lang als een probleem wordt ervaren, is deze verschraling een flinke klap. Ook voor het gemeentebestuur en de gemeentelijke organisatie zijn regionale media een middel om het grotere publiek te bereiken. Via de krant is het mogelijk om een grote groep burgers gratis en voor niets te bereiken.
Wat voor de gemeente geldt, geldt evenzeer voor allerlei maatschappelijke instanties, verenigingen,enz. ook zij zijn afhankelijk van een goede berichtgeving die zij vanuit eigen middelen nooit voor elkaar zouden krijgen. Het huis-aan-huis blad is weliswaar een mogelijk substituut maar zal nooit het onafhankelijke journalistieke niveau krijgen van een regionaal dagblad. Pieter Nieuwenhuijsen bevestigt dit ook in zijn rapport. In Nederland zijn al enkele regio’s waar geen regionaal dagblad meer verschijnt. Een voorbeeld is Almere. Geen stad en regio die bepaald bekend staan om de grote maatschappelijke binding in hun samenleving.
De Persgroep is een echt krantenbedrijf maar zal men de kracht van het regionale dagblad erkennen? In West-brabant heeft BNDeStem een flinke positie en staat landelijk bekend om haar stevige politieke en lokale journalistiek. Wat als dit gedeeltelijk wegvalt? Zal de West-babander overstappen naar een landelijk dagblad van De Persgroep of wordt het abonnement gewoon opgezegd? Ik vrees toch het laatste. Wij houden nog steeds van ons krantje en het lokale “geneuzel”. Ik hoop dat De Persgroep ervoor waakt om het kind niet met het badwater weg te gooien.
Zijn er andere oplossingen? In 2010 haalden het Friese Achtkarspelen en het Utrechtse Renswoude het landelijke nieuws omdat zij op kosten van de gemeente een freelance raadsverslaggever inhuren voor de politieke verslaggeving. Beide gemeentebesturen wilden het beeld van een lege perstribune niet langer aanzien en besloten zelf het heft in handen te nemen. Kwalijke zaak? Vreemde praktijken?
De rijksoverheid blijft zich wel bemoeien met de publieke omroepen. De staatssecretaris heeft zijn plannen bekendgemaakt voor de modernisering van de Mediawet. De regionale omroepen worden nu betaald door de provinciale overheid. Maar de Rijksoverheid is verantwoordelijk. Dat is niet handig. Daarom moet de Rijksoverheid volgens de staatssecretaris ook weer verantwoordelijk worden voor de financiering. Blijvende zorg, aandacht en vooral geld voor de regionale radio en tv maar niet voor de geschreven pers. Is dit in balans?
Dus waarom zou het een vreemde gedachte zijn als lokaal middelen worden gereserveerd voor lokale politiek/maatschappelijke verslaggeving? Uiteraard moet ten alle tijde de journalistieke objectiviteit geborgd zijn. Met de verschraling van de lokale verslaggeving neemt de druk op de gemeentelijke communicatie toe. Dat kost altijd meer geld en is bovendien minder effectief dan de regionale krant. Een goede stadsredactie van een regionale krant is letterlijk en figuurlijk goud waard. Laten we hopen dat meneer Van Thillo dat ook vindt. Maar bovenal; laten wij dat ook vinden.
Bronnen:
http://www.nu.nl/media/3950886/vierhonderd-voltijdsbanen-weg-bij-krantencombinatie.html
Toine Theunis 
Toen eind jaren 90 BN en de Stem gingen fuseren was er al sprake van verschraling van de regionale pers. Onder het mom van versterking en kwaliteitsverbetering werd de fusie aan de lezer verkocht. Tot op dat moment bespraken beide kranten met hun eigen kleur het regionale nieuws. Als insider kon je dan goed beoordelen welke waarden de ene krant vertegenwoordigde en welke waarden de andere krant belangrijk vond. Zo kreeg je een genuanceerd beeld. In mijn ogen was die fusie dus al een verschraling. Ik houd mijn hart vast als er nu opnieuw kwaliteitsverbetering in het vooruitzicht worst gesteld. Ik vrees eerder verdere verschraling en vervlakking van het regionale nieuws.